نرمش قهرمانانه یا چرخش ذلیلانه

 

در روز ولادت امام رضا(ع)رهبر معظم انقلاب از حرکت واقدامی در عالم دیپلماسی با عنوان نرمش قهرمانانه یاد کردند.هرچند معنا ومفهوم این عبارت برای کسانی که با اندیشه سیاسی ایشان آگاه هستند آشکاراست اما عده ای غافل با تحلیل هایی ناصواب به تحریف این سیاست پرداختند وحتی از آن به عنوان صلح امام حسن(ع) ،صلح حدیبیه وحتی جام زهریاد کردند.

البته با مطالعه تاریخی شرایط صدر اسلام  وشرایط امروز کشور می توان فهمید نه جبهه ی جمهوری اسلامی مانند زمان امام حسن(ع) از جمعیت وحمایت مردم خالی شده است ونه به دنبال بهتر شدن شرایط خود مانند صلح حدیبیه هستیم ونه شرایط اقتصادی ازسال 67 بدتر شده است که پای جام زهر به مساله بازشود.

آنهایی که با تاکتیک های فوتبال آشنایی دارند میدانند وقتی تیمی به شدت گارد بسته دارد و به هیچ عنوان منفذی ندارد بهتر است اجازه بدهی او حمله را شروع کند و حتی تا نزدیکی دروازه شما نیز پیش آید تا اصطلاحا بازی باز شود این عقب نشینی حساب شده باعث میشود منافذی در لایه های دفاعی حریف ایجاد شده و راه شما را برای دست یابی به دروازه راحت کند. ولی دو نکته اساسی در این بین وجود دارد: اول آنکه تا نزدیکی دروازه اجازه میدهی جلو آید نه خط دروازه و دوم می دانی هدفت ایجاد منافذ دفاعی در حریف است و نهایتا زدن گل

کسانی که نرمش قهرمانه راپذیرش شکست تفسیر میکنند باید به صحبت های دیگر رهبری هم توجه داشته باشندچرا که این مساله را ایشان مطرح کرده اند.

نکته اول:به تعبیر رهبرمعطم انقلاب«این مانور هنرمندانه نبایستی به عبوراز خط قرمز یا برگشتن از راهبردهای اساسی یاعدم توجه به آرمان ها باشد، اینها راباید رعایت کرد»از این صحبت متوجه میشویم که سیاست کلان جمهوری اسلامی هیچ تفاوتی نکرده وفقط تاکتیکی برای رسیدن به آرمان ها مطرح شده است ونه یک هدف.

نکته دوم:حوزه دیپلماسی با حوزه سیاست خارجی متفاوت است. درسیاست خارجی سیاست های کلان یک نظام مطرح است اما دردیپلماسی بحث استفاده از تاکتیک ها برای برای رسیدن به اهداف کلان سیاست خارجی است. آیانرمش قهرمانه در حوزه سیاست خارجی است یا در حوزه دیپلماسی؟

برای یافتن پاسخ به صحبت های معظم له رجوع میکنیم:« ما مخالف باحرکت‌های صحیح و منطقی دیپلماسی هم نیستیم؛ چه در عالم دیپلماسی، چه در عالم سیاست‌های داخلی. بنده معتقد به همان چیزی هستم که سال‌ها پیش اسم‌گذاری شد نرمش قهرمانانه؛ نرمش در یک جاهایی بسیار لازم است، بسیار خوب است؛ عیبی ندارد»پس این تاکتیک مربوط به حوزه دیپلماسی است وبا تدبیر رهبری برای باطل کردن سیاست های خصمانه به کار رفته است. کاندولیزا رایس(وزیرسابق امور خارجه آمریکا) در آخرین سال ریاستش عاجزانه میگفت: «رهبر ایران می‌تواند نقشه‌هایی را که بهترین ذهن‌ها، با صرف بیش‌ترین بودجه‌ها، در زمانی بسیار طولانی کشیده و مجریانی ماهر اجرای آن را به عهده گرفته‌اند، با یک سخنرانی یک‌ ساعته خنثی کند.»پس فراموش نشود که این نرمش قهرمانانه هم خنثی کننده طرح غربی هاست.

نکته سوم:صحبت از تاکتیک نرمش قهرمانانه مختص امروز نیست ایشان درسال های گذشته نیز به استفاده از این هنردیپلماسی برای ارتباطات خارجی دعوت کرده بودند.« نمایندگان سیاسی جمهوری اسلامی ایران در جهان باید تیزتر ازشمشیر، نرم‌تر از حریر و سخت‌تر از سنگ و پولاد باشند. عرصه‌ی سیاست خارجی، میدان نرمش‌های قهرمانانه است، اما نرمشی که در برابر دشمن تیز باشد. بنابراین دیپلمات‌های ما باید در مواضع اصولی خود، مستحکم بایستند و استقامت و پایمردی حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) را الگوی خود قرار دهند»

نکته چهارم:بنیان های سیاست خارجی ایران در سه گانه عزت، حکمت، مصلحت قابل تبین است به همین دلیل تاکتیک نرمش قهرمانانه را باید در همین قالب گذاشت. بدین صورت که نرمش آن براساس مصلحت وقهرمانه بودن آن براساس عزت است و روح حکمت در این عبارت تجلی دارد. حکمتش این است که برخی افراد گمان میکنند اگرعقب نشینی کنیم به موفقیت می رسیم ودشمن پیشروی نخواهد کرد ولی در این دیپلماسی ثابت می شود که دیوار بلند بی اعتمادی به آمریکا از حقایق ساخته شده است. همانگونه که دردوران دوم خرداد به دشمن لبخند زدند و طرح گفت وگو ریختند ودر جواب، امریکا ایران را به عنوان محور شرارت معرفی کرد امروزهم باید سر عده ای از سیاسیون دوباره به سنگ بخورد تا حافظه تاریخی از دست داده خود را به دست آورند. باید این سخن امام را به یاد بیاورند: «نکته‌ی مهمی که همه‌ی ما باید به آن توجه کنیم و آن را اصل و اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم این است که دشمنان ما وجهان‌خواران تا کِی و تا کجا ما را تحمل می‏کنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند. به یقین آنان مرزی جز عدول از همه‌ی هویت‌ها و ارزش‌های معنوی و الهی‏مان نمی‏شناسند. به گفته‌ی قرآن کریم، هرگز دست از مقاتله و ستیز با شما برنمی‏دارند، مگراینکه شما را از دینتان برگردانند.

نکته پنجم:کسانی که صرفا عبارت نرمش را از رهبری شنیدند به این قسمت از صحبت ایشان هم توجه کنند که در ادامه صحبت های خود فرمودند:« اما این کشتی‌گیری که دارد با حریف خودش کشتی می‌گیرد و یک جاهایی به دلیل فنی، نرمشی نشان می‌دهد، فراموش نکند که طرفش کیست؛ فراموش نکند که مشغول چه کاری است؛ این شرط اصلی است؛ بفهمند که دارند چه‌ کار می‌کنند، بدانند که با چه کسی مواجه‌اند، با چه کسی طرف‌اند، آماج حمله‌ی طرف آن‌ها کجای مسئله است؛ این را توجه داشته باشند.»

بنابرین نرمش قهرمانانه نقطه مقابل سازش وچرخش رذیلانه ومانعی برای جلوگیری ازحادثه ای چون وقوع صلح امام حسن(ع) است وبرخلاف سخنان ناامید کننده برخی مغرضین، این سیاست نظام اسلامی را واکسینه میکند.

 درنهایت برای اتمام حجت با کسانی که با تحریف سخنان رهبری به طرح سازش با آمریکا دامن میزنند جمله ای از حضرت امام را یادآور میشویم:« کسی تصور نکند که ما راه سازش با جهان‌خواران را نمی‌دانیم. ولی هیهات که خادمان اسلام به ملت خود خیانت کنند!... اگر بندبند استخوان‌هایمان راجدا سازند، اگر سرمان را بالای دار برند، اگر زنده‌زنده در شعله‌های آتشمان بسوزانند، اگر زن و فرزندان و هستی‌مان را در جلوی دیدگانمان به اسارت و غارت برند،هرگزامان‌نامه‌ی کفروشرک را امضا نمی کنیم.