درحاشیه ی مذاکرات لوزان هیات سعودی با جان کری دیدار میکند تا مراتب ترس و نگرانی خود را به اطلاع اعلی حضرتشان برساند. ترس از اینکه مبادا در قبال نابودی صنعت هسته ای ایران، تحریم ها برداشته شود. چرا که اگر تحریم ها برداشته شود و ایران فروش نفت خود را از مقدار کنونی به سه تا چهار برابر برساند و به راحتی پول آن را دریافت کند، شرایط منطقه برای آنها سخت تر میشود. مبادا پول های نفتی ایران به لبنان و سوریه و عراق و یمن و... برسد و کارزار به نفع گفتمان مقاومت بیش از پیش به پیروزی برسد. اندیشه ای که شاید نتانیاهو هم از آن نگران بود: شاید با برداشته شدن تحریم ها کمک های نظامی و مالی به حزب الله و سوریه کار را برای او دشوارتر از پیش کند. یک بعد دیگر نگرانی آنها این بود که برداشته شدن تحریم ها باعث می شود تا رو دررویی مردم و نظام و افزایش نارضایتی ها که همه در خدمت هدف بزرگتری به نام براندازی بود را دچار اختلال کند.
اما آمریکا با مشاوره و همکاری های عبری-عربی برای این نگرانی ها چاره های فراوان جست و جو کرده بود.
دو نمونه از راه کارهایی که برای رفع این نگرانی اندیشیده شد عبارتند از:
یک: تحریم مجدد تسلیحاتی و نظامی ایران که در قطع نامه ی ۲۲۳۱ شورای امنیت به آن اشاره شد. با این بند قطع نامه به دنبال راحت کردن خیال صهیونیست ها وسعودی ها از توسعه موشک های ایران است.(زهی خیال باطل)
تفاوت این قطع نامه با موارد مشابه قبلی در این است که این قطع نامه ضمیمه توافق وین است و نقض آن باعث نقض توافق و بهانه ای برای برگشت تحریم ها خواهد بود. متاسفانه هیچ سندی در مورد اینکه نقض تحریم موشکی به بازگشت پذیری تحریم ها ربطی ندارد در دست نیست. به جز صحبت های دکترعراقچی!! که البته ایشان هم برای این صحبت خود به سند رسمی توافق استناد نمیکنند و آن را توافقی شفاهی پشت میزهای مذاکره میداند.
دو: حجم صادرات نفتی ایران قبل از تحریم بین دو تا سه میلیون بشکه نفت در روز بوده است، البته نفت با قیمت صد تا صدوبیست دلار. پس از تحریم به دلیل محدودیت های بانکی و نفتی، حجم فروش نفت به یک سوم کاهش پیدا کرد.
حالا اگر امروز بنا به برداشته شدن تحریم نفتی ایران باشد باز هم پول دریافتی ما بیشتر از شرایط تحریم نمیشود. چرا که فروش سه میلیون بشکه نفت با قیمت ۴۰و۵۰ دلار در پساتحریم برابر است با فروش یک میلیون بشکه نفت با قیمت صد تا صدو بیست دلار در شرایط تحریم!!
بگذریم از اینکه بازار جهانی نفت بعد از رفع تحریم نفتی ایران با یک شوک مواجه میشود که خودش هم باعث پایین آمدن مجدد قیمت نفت میشود.
می توان به این ابتکار عمل آمریکایی ها طرح نئوتحریم گفت، که هرچند عملا تحریم نداریم اما وضعیت از حالت تحریم بدتر هم شده است، چون در شرایط تحریم پول نفت ایران در جایی بلوکه میشد و اندک امیدی سوسو میزد که شاید این پول به ما برگردد اما با این وضعیت، حتی پول مسدود شده ای هم وجود نخواهد داشت.
از طرف دیگر دولت ایران بیشتر تحت فشار قرار میگیرد تا تعهدات خود را مو به مو انجام دهد وبهانه های آژانس در بازدید از مراکز به اصطلاح مشکوک را مرتفع کند چون در صورت ناراضی بودن طرف غربی تحریم ها برمیگردد و ایران می ماند با فروش نفت ۴۰ دلاری و امیدهایی که در جامعه ناامید شده، همراه با تاسیسات بی جان اراک و فردو و نطنز، تاسیساتی که دیگر برگ برنده نیستند!
امام امت: گفتیم به طرف مقابل اعتماد نکنید، به لبخند او فریب نخورید، به وعده‌ی نقد که میدهد ــ وعده‌ی نقد، نه عمل نقد ــ اعتماد نکنید، [چون] وقتی خرش از پل گذشت، برمیگردد و به ریش شما میخندد! اینقدر اینها وقیحند.1394.01.20
